فاطمه علیهاالسلام، فاطمه است و حبّ و بغض نسبت به ایشان، هم چنان باقی و مؤثر است

بسمه تعالی

سلام دوستان؛

سالروز شهادت سیدة النساء العالمین علیها‌السلام فرا رسید که تسلیت و تعزیت عرض می‌نمایم؛ اگر چه غم مصیبت‌ها و شهادت ایشان، تسلی ندارد.

از آنجا که شهادت اهل بیت رسول خدا صلوات الله علیه و آله، نه تنها خود مُعرّف و مبین طریق آنان و از شاخص‌های بسیار مبرهن در «دوست شناسی و دشمن شناسی» می‌باشد، بلکه دل انسان عاقل، مؤمن و به ویژه اهل ولایت را به درد می‌آورد، ناخودآگاه این معنا به اذهان القا شده که مقام و منزلت و نقش آنان، به خاطر همین مصیبت‌ها و شهادت‌ها می‌باشد، در حالی که اصلاً چنین نیست.

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام، علی است، هر چند فرقش در محراب شکافته نگردد – امام حسن مجتبی، امام حسن است، هر چند جگرش به زهر کینه و عداوت پاره پاره نشود و سیدالشهداء حسین بن علی علیه‌السلام، امام حسین است، هر چند به خاطر «زر و زور و تزویر»، با لب تشنه، سر از بدنش جدا نگردد.

حضرت فاطمة الزهراء علیهاالسلام نیز فاطمه است، هر چند بازویش نشکند، استخوان پهلویش خرد نشود، سینه‌اش سوراخ گردد و محسن‌اش (ع) سقط نشود.

فاطمه علیهاالسلام کوثر الهی است، واسطه فیض کثیر است، حبیبه‌ی خداست، حورای انسیه، دور شده از آتش، صدیقه‌ی کبرا، قلب و پاره‌ی تن پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، امّ الائمه علیهم السلام، حجّت خدا بر اهل بیت (ع)، مرجع توسل آنان نزد خداوند متعال، شفیعه‌ی الهی در دنیا و آخرت … و بزرگ‌ترین مدافع و حامی ولایت است، لذا محبوب عده‌ای و مغبوض عده‌ای دیگر بوده و هستند.

حبّ و بغض به ایشان:

حضرت فاطمه علیهاالسلام را هر مسلمانی و حتی هر غیر مسلمانی که مطالعه‌ای در تاریخ داشته باشد دوست دارد که البته این مودّت و محبت، امر، بشارت و اجر الهی در قرآن کریم است و سرّش این است که سعادت بشر در تبعیت از آنان است و آدمی به دنبال کسی می‌رود که او را دوست دارد، نه کسی که او را می‌شناسد – انسان به طرف محبوب و معشوق می‌رود و نه الزاماً به طرف معقول. لذا فرمود اجر رسالت، یعنی نتیجه رسالت، در مودّت آنهاست:

«ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ» (الشوری، 23)

ترجمه: اين همان [پاداشى] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نيستم مگر دوستى در باره خويشاوندان و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهيم افزود قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است.

پس، این معرفت، مودّت، محبّ، عشق و علاقه عمومیت دارد، هر چند که اهل ولایت، معرفت، مودت و پیروی بیشتری نسبت به آن جناب دارند.

اما بغض نسبت به آن مقام معظم نیز هم چنان گلوی بسیاری را می‌فشارد. لذا از هر دری برای تخطئه وارد می‌شوند و البته چون نمی‌توانند نزد مسلمانان (اعم از شیعه و سنی)، به مقام ایشان تعرضی داشته باشند، سعی در تحریف تاریخ می‌کنند.

یکی می‌گوید: اصلاً بازوی‌شان ضربت ندید – یکی می‌گوید: ماجرای آتش زدن خانه دروغ است – یکی می‌گوید: پشت در نبود – یکی می‌گوید: فرزندش سقط نشد – یکی می‌گوید: حالا یک سنّی چیزی نوشت، این که نشد دلیل و …! و حال آن که تاریخ، ثبت شده و با این تشکیک‌ها قابل تغییر نیست، بلکه سعی در تحریف می‌شود. هر چند که وقتی تلاش می‌کنند تاریخ را تحریف کنند تا صورت مسئله پاک شود، خود دلیل و اذعانی بر بطلان و قباحت رفتاری است که با ایشان شد، بالاخره اگر بد نبود که سعی در انکار آن نمی‌کردند.

اما در واقع علت این «بغض» و این تلاش در تحریف تاریخ و ایجاد تشکیک در اذهان عمومی مسلمین، درست نقطه مقابل علت و آثار «حبّ» به ایشان است.

فاطمه، فاطمه است – چه در بستر آرام رحلت کرده باشند و چه بر اثر صدمات وارده کشته شده باشند؛ برای دشمن نیز هیچ فرقی ندارد که مسلمانان (اعم از شیعه و سنّی) چقدر ایشان را دوست دارند و یا برای ایشان عزاداری و گریه می‌کنند یا نه؟ بلکه برای‌ دشمنان «اثر مودّت و محبت» و شخص محبوب مهم است. آنها می‌خواهند جز خودشان و اربابان‌شان، کسی محبوب و اسوه نباشد.

وقتی معرفت، مودّت و محبت پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان صلوات الله علیهم اجمعین، در عقل و قلب زنده شد و اوج گرفت، انسان را احیا و بیدار می‌کند و او را در صراط مستقیم قرار می‌دهد، برای او انسان کامل الگو می‌شود و او را مصداق «‌فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ‌» می‌کند و از بندگی، تأسی و الگو پذیری از شیطان صفتان دنیا پرست دور می‌کند و این همان چیزی است که دل دشمن را به درد آورده و گلویش را هم چنان می‌فشارد.

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطمةَ و اَبیها و بَعلها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُک. اللهم عجل لولیک الفرج.