پیامبر اکرم (ص) چند فرزند داشتند؟! از حضرت خدیجه چند فرزند؟! استاد دانشگاهی مدعی شد که ایشان از حضرت خدیجه (س) سه دختر داشتند و حتی یکی را به عقد یک شخص کافر درآوردند؟! البته این ادعا، با واسطه به من رسید وگرنه سند مطالبه می‌کردم.
سردبیر
کار درست، عقلانی و منطقی، همین سند خواستن در برابر هر ادعایی می‌باشد؛ به ویژه از استادان پُر مدعایی که خود را سند می‌دانند و همین طوری روی هوا حرف می‌زنند!
البته، “سند”، با برهان و دلیل فرق دارد؛ پذیرش برهان و دلیل، کار عقل است، چه سند مکتوبی برای آن باشد یا نباشد؛ ولی “سند”، برای “نقل” است؛ لذا به صرف “سند” داشتن نیز نمی‌توان اکتفا نمود و پذیرفت و برای همین گفته‌اند که حتی در مورد احادیث و روایات، ابتدا انطباق با وحی و عقل شرط است، و سپس به سند و وثوق آن توجه می‌شود.
بنابراین، صرف این که سند بیاورند که در کتابی چنین نوشته شده، حجت نمی‌باشد، به ویژه در مورد وقایع تاریخی؛ بلکه موثق بودن و معتبر بودن نویسنده – وثوق سلسله ناقلین – کثرت اقوال مشابه، از سوی سایر مورخین و …، همه شرط است.
●- پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، جمعاً هفت فرزند داشتند که به غیر از یکی از پسران، به نام ابراهیم که از “ماریه” بود، مادر مابقی (شش فرزند) حضرت خدیجه علیها السلام بوده‌اند.
●- شیخ صدوق در كتاب «خصال» آورده است: از حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) شش فرزند به دنیا آمد: قاسم، عبدالله، ام كلثوم، رقیه، زینب و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و یك پسر هم از ماریه برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد. (بحار الانوار، ج22 ص151 ح3 چاپ بیروت).
یک – اولین فرزند پیامبر اکرم، صلوات الله علیه و آله، “قاسم” نامیده شد. او پیش از بعثت، از حضرت خدیجه علیهاالسلام، در شهر مکه به دنیا آمده بود و در سن دو سالگی نیز وفات یافت.
دو – پس از قاسم (ع)، دختر اول ایشان در سن سی سالگی، از حضرت خدیجه علیهاالسلام به دنیا آمد که او را “زینب” نام گذاشتند. وی پیش از اسلام، به ازدواج پسرخاله خود «ابو العاص بن ربیع» درآمد و پس از جنگ بدر به مدینه هجرت کرد و در سال هشتم هجرت در مدینه وفات یافت.
سه – پس از زینب، دختری از همان مادر در مکه تولد یافت که او را “رقیه” نامیدند. او پیش از اسلام به عقد پسر عمویش «عتبة بن ابی لهب» درآمد و پس از بعثت و نزول سوره «تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ» و البته پیش از عروسی، به دستور ابو لهب و همسرش «ام جمیل» طلاق صورت گرفت و سپس به عقد «عثمان بن عفان» درآمد. وی در هجرت اول مسلمانان به حبشه، به همراه همسرش هجرتکرد و سپس به مکه بازگشت و به مدینه هجرت کرد؛ و در واقع در هر دو هجرت بزرگ، شرکت داشت. او در سال دوم هجرت، سه روز بعد از بدر، همان روزی که مژده فتح بدر به مدینه رسید، وفات یافت.
چهار – فرزند بعدی پیامبر اکرم و خدیجه کبرا (ع)، دختری بود که “ام کلثوم” نام گرفت. او نیز در مکه تولد یافت و پیش از اسلام به عقد پسر عموی دیگر، به نام «عتیبة بن ابی لهب» درآمد و مانند خواهرش پیش از عروسی از «عتیبه» جدا شد، و در سال سوم هجرت به ازدواج «عثمان بنعفان» درآمد، و در سال نهم هجرت وفات کرد.
پنج – فرزند پنجم این دو بزرگوار، پسری بود که او را “عبدالله” نامیدند و او را «طاهر و طیب» لقب دادند، چرا که اولین پسر، پس از بعثت بود، اما او نیز در همان سنین کودکی (نوزادی) درگذشت.
شش (کوثر) – پس از درگذشت عبدالله به عنوان دومین پسر، یکی از کفار معروف به نام “عاص بن وائل” به سرعت در تمام مکه شایع کرد که «محمد اَبْتَر (بی‌اولاد، بی‌عقبه، بی نسل) است و هیچ فرزند پسری از او زنده نمی‌ماند». متعاقب این شایعه، سوره کوثر نازل گردید که ضمن بشارت به «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ» خبر داد که «إِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر؛ یقیناً دشمن تو، خودش بی‌نسل و تبار است».
خداوند منّان، دختری به حضرات محمد و خدیجه علیهماالسلام عطا نمود که مقرر شد نامش “فاطمه” باشد و خودش سیدة النساء العالمین، و امّ الائمه علیهم السلام گردد.
هفت – تنها فرزند پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله که مادرش حضرت خدیجه علیهاالسلام نبود، پسری بود که در سال هشتم هجری به دنیا آمد و او را “ابراهیم” نامیدند. مادر ایشان، “ماریه‌ی قبطیه” نام داشت که از دختران ملوک مصری بود. وی نیز در سال دهم هجری (برخی در 16 ماهگی و برخی هجده ماهگی گفته‌اند) درگذشت؛ و به نقل دیگری: «پس از یک سال و ده ماه و هشت روز، از دنیا رفت و در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون (درگذشته ۲ق) دفن شد» (ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۱۴؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۵۰).
خطاها و اغراض:
●- برخی “طاهر و طیب” را پسری دیگر، و یا حتی دو پسر دیگر بر شمردند، در حالی که طبق اسناد موثق تاریخی، این دو نام، القاب و کنیه‌های یک پسر (عبدالله) بوده است.
●- برخی دخترانی که با نامی مشابه (مانند فاطمه و ام‌کلثوم، دختران سوده و خواهر زادگان حضرت خدیجه کبرا علیهاالسلام) و به صورت مستقیم تحت سرپرستی پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله بودند را دختران بلافصل ایشان قلمداد نمودند و گاه تاریخ زندگی، ازدواج و وفات این دختران را با یک دیگر مخلوط نمودند.
●- برخی دیگر، بیمارند «فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ»! این عده یا اصلاً تاریخ را نخوانده‌اند اما خود را مکلف به اظهار نظر می‌دانند و یا خوانده‌اند، اما عمداً تحریف و ایجاد شبهه می‌کنند.
برای آنها، در امر ازدواج دختران رسول اعظم صلوات الله علیه و آله، هیچ فرقی ندارد که با چه کسی ازدواج کرده باشند، با کافر یا مسلمان و مؤمن! بلکه هدف‌شان القای شبهات و معانی دیگری می‌باشد. مانند:
«آیا رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، که خود قوانین و احکام ازدواج و طلاق را از سوی خداوند متعال ابلاغ نمودند، خودشان نمی‌دانستند که دختر مسلمان نمی‌تواند با مرد کافر ازدواج نماید و این عقد باطل است» – یا می‌خواهند القا کنند که «اصلاً چنین احکامی وجود ندارد، خود ایشان نیز غیر از این عمل کردند و اینها را بعداً درآورند»؟!
به این می‌گویند: “غرض و مرض”! یعنی یک نوع بیماری قلبی در عناد و دشمنی با اسلام که هیچ ارتباطی با وحی، حدیث، تاریخ و … ندارد، بلکه مبتنی بر هوای نفس خودشان می‌باشد.
ازدواج‌ها:
بنابر آن چه شرح داده شد:
*- زینب، به همسری “ابولعاص بن ربیع” در آمد که مادرش “هاله”، خواهر حضرت خدیجه کبرا علیهاالسلام بود. او ابتدا به مشرکین پیوست و مفارقت حاصل شد، اما پس از آن که در سال هفتم هجری، رسماً اسلام آورد، پیوند مجددشان برقرار شد و زندگی مشترک ادامه یافت. (مغازی، ج 2، ص 553 – 554).
وی مدت‌ها پس از مرگ ابوالعاص، در حالی که پسری به نام علی و دختری به نام امامه داشت، به ازدواج امیرالمؤمنین علیه السلام درآمد. (طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج 1، ص 275).
*- ام كلثوم، پیش از بعثت، به عقد پسر عمویش (فرزند ابولهب) در آمد (بحار 22 ص152 ح4)، اما ازدواج (به تعبیر امروز، عروسی) صورت نگرفت و به خانه شوهر نرفت. پسر ابولهب، ام كلثوم را طلاق داد و پس از او، با عثمان بن عفان ازدواج نمود. (بحار 22 ص166 ح25).
*- رقيه نیز پیش از اسلام، به عقد پسر عمویش (پسر ديگر ابولهب) (بحار 22 ص152 ح4) درآمد، اما پسر ابولهب به امر پدر، عقد را فسخ کرد و او را طلاق داد. عثمان بن عفان او را به همسری خود در آورد. (بحار 22 ص166 ح25) – (اصول كافى، ج 1، عربى، ص 439، – الصحيح من سيرةالنبى، ج 1، ص 123 – فروغ ابديت، ج 1، ص 167، چاپ اول، 1351 شمسى).
*- حضرت فاطمة الزهراء، سیدة النساء العالمین سلام الله علیها، که همه می‌دانند به ازدواج پسر عمویش، حضرت علی بن ابیطالب، امیرالمؤمنین علیه السلام درآمدند.